بررسی سطح پلاسمایی ویتامین D در مبتلایان به ژیاردیازیس مزمن مراجعه کننده به آزمایشگاه بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز و احتمال خطر ابتلاء به دیابت نوع 2 در این افراد

زمینه و هدف: ژیاردیازیس یک بیماری انگلی ایجاد توسط ژیاردیا لامبلیا است که باعث سوء جذب ویتامین Dشده و کمبود این ویتامین احتمال ابتلا به دیابت نوع2 را افزایش می دهد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر ژیاردیازیس مزمن بر وضعیت ویتامینD و خطر ابتلاء به دیابت نوع 2 در بیماران صورت پذیرفت. روش بررسی: در مطالعه مورد شاهدی(Case-Control) حاضر تعداد 60 نفراز مراجعین به آزمایشگاه بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بررسی شدند. پس از تایید آلودگی به انگل ژیاردیا به روش مسقیم و خونگیری از بیماران، نمونه‌ها بدست آمده، سپس پلاسما جدا شده و مقادیر ویتامینD، گلوکز، انسولین ، فاکتورهای لیپیدی و آنزیم‌های کبدی، شاخص‌های مقاومت به انسولین (HOMA-IR) ، عملکرد سلول های بتا (HOMA-β) و بررسی حساسیت به انسولین (QUICKI) مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها: سطح پلاسمایی ویتامینD در گروه بیمار نسبت به افراد سالم کاهش یافت (05/0P<). اگر چه انسولین و پروفایل لیپیدی پلاسما در این بیماران تغییر معنی داری ننمود اما گلوکز (001/0P<) و HOMA-IR (05/0P<) افزایش پیدا کرد. همچنین HOMA-β،QUICKIو DIدر گروه بیمار در مقایسه با کنترل کاهش یافت (05/0P<). آنزیم های کبدیAST (001/0P<)، ALT (01/0P<) و ALP (05/0P<) در بیماران مبتلا به ژیاردیازیس افزایش پیدا کرد. نتیجه گیری: به طور کلی ژیاردیازیس مزمن منجر به کاهش ویتامینD و افزایش احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 گردید. همچنین مشخص شد که رابطه مستقیمی بین ژیاردیازیس مزمن، کاهش ویتامینD و افزایش آنزیم های کبدی وجود دارد.